Franz Schubert: Die Winterreise, D 911, op 89
Florian Boesch, Bassbariton
Malcolm Martineau, Klavier
Ingo Kerkhof, Szenische Einrichtung
Wolfgang Amadeus Mozart: Große Messe in c-Moll, KV 427
Regula Mühlemann, Sopran
Juliette Mey, Mezzosopran
Jan Petryka, Tenor
Yasushi Hirano, Bass
Il Canto di Orfeo, Les Musiciens du Prince — Monaco
Gianluca Capuano, Musikalische Leitung
Henry Purcell: King Arthur
Marie-Sophie Pollak, Sopran
Florian Götz, Bariton
Justin Doyle, Dirigent
Christoph, von Bernuth, Regie
Stephanie Twiehaus, Dramaturgie
Linn Reusse, Schauspielerin
Elias Arens, Schauspieler
Akademie für Alte Musik Berlin
Richard Wagner: Die Meistersinger von Nürnberg
Georg Zeppenfeld, Hans Sachs, Schuster
Günther Groissböck, Veit Pogner, Goldschmied
Wolfgang Koch, Sixtus Beckmesser, Schreiber
Martin Häßler, Fritz Kothner, Bäcker
David Butt Philip, Walther von Stolzing, ein junger Ritter aus Franken
Michael Laurenz, David, Sachsens Lehrbube
Hanna-Elisabeth Müller, Eva, Pogners Tochter
Christina Bock, Magdalene, Evas Amme
Nikita Ivasechko, Hermann Ortel
Philippe Jordan, Musikalische Leitung
Keith Warner, Inszenierung
Boris Kudlička, Bühne
Kaspar Glarner, Kostüme
John Bishop, Licht
Akhila Krishnan, Video
Karl Alfred Schreiner, Choreographie
Katharina Kastening, Regiemitarbeit
Andrey Zhilikhovsky, Graf Almaviva
Verity Wingate, Gräfin Almaviva
Siobhan Stagg, Susanna
Peter Kellner, Figaro
Patricia Nolz, Cherubina
Ulrike Helzel, Marcellina
Tijl Faveyts, Bartolo
Ivan Turšić, Basilio
Jens Larsen, Antonio
Georgy Kudrenko, Cherubino
Nikita Kukushkin, Alter Ego des Grafen
Nikita Elenev, Alter Ego Figaros
James Gaffigan, Musikalische Leitung
Kirill Serebrennikov, Inszenierung / Bühnenbild und Kostüme
Olga Pavlyuk, Co-Bühnenbild
Tatyana Dolmatovskaya, Co-Kostümbild
Evgeny Kulagin, Choreographie
Julia Jordà Stoppelhaar/Daniil Orlov, Dramaturgie
Jean-Christophe Charron, Chöre
Olaf Freese, Licht
Ilya Shagalov, Video
Henry Purcell: King Arthur
Marie-Sophie Pollak, Sopran
Florian Götz, Bariton
Justin Doyle, Dirigent
Christoph, von Bernuth, Regie
Stephanie Twiehaus, Dramaturgie
Linn Reusse, Schauspielerin
Elias Arens, Schauspieler
Akademie für Alte Musik Berlin
Jules Massenet: Manon
Elbenita Kajtazi, Manon Lescaut
Pene Pati, Der Chevalier Des Grieux
Theo Hoffman, Lescaut
Tigran Martirossian, Der Graf Des Grieux
Daniel Kluge, Guillot-Morfontaine
Alexey Bogdanchikov, von Brétigny
Narea Son, Poussette
Kady Evanyshyn, Javotte
Ida Aldrian, Rosette
David Minseok Kang, Der Wirt
Aaron Godfrey-Mayes, Gardist 1
Grzegorz Pelutis, Gardist 2
Giedré Šlekyté, Musikalische Leitung
David Bösch, Inszenierung
Patrick Bannwart, Bühnenbild
Falko Herold, Kostüme
Michael Bauer, Licht
Patrick Bannwart | Falko Herold, Video:
Detlef Giese, Dramaturgie
Eberhard Friedrich, Chorleitung
Philharmonisches Staatsorchester Hamburg
Chor der Hamburgischen Staatsoper
Dmitri Schostakowitsch: Die Nase
Boris Pinkhasovich, Platon Kusmič Kovaljov
Sergei Leiferkus, Ivan Jakovlevič
Laura Aikin, Praskovja Osipovna
Andrey Popov, Reviervorsteher der Polizei
Sergey Skorokhodov, Ivan
Anton Rositskiy, Die Nase
Stanislav Kuflyuk, Lakai der Gräfin
Andrii Goniukov, Beamter der Annoncenredaktion
Vladimir Jurowski, Musikalische Leitung
Kirill Serebrennikov, Regie, Bühne, Kostüme
Evgeny Kulagin, Co Regie
Wolfgang Amadeus Mozart: La Clemenza di Tito KV 621
Jeremy Ovenden, Tito
Anna Malesza-Kutny, Vitellia
Anna Goryachova, Sesto
Maria Warenberg, Annio
Sarah Yang, Servilia
Justin Hopkins, Publio
Thomas Hengelbrock, Musikalische Leitung
Camerata Salzburg
Arnold Schönberg Chor (Chorleitung: Erwin Ortner)
Milo Rau, Regie
Anton Lukas, Bühne
Ottavia Castellotti, Kostüme
Moritz von Dungern, Video
Jürgen Kolb, Licht
Giacomo Bisordi | Clara Pons, Dramaturgie
In Milo Raus Operndebüt verkommt die wohlwollend-engagierte Haltung des Herrschers Tito zu einer Strategie bloßer Selbsterhaltung, zur leeren Revolutionsfloskel. Gemeinsam mit 18 in Wien lebenden Menschen, die teils selbst Erfahrungen mit repressiven Systemen gemacht haben, der Camerata Salzburg und dem Arnold Schoenberg Chor unternimmt Rau eine Aktualisierung von Mozarts letzter Oper. Während jenseits der Palastmauern Massen von Vertriebenen in einem Trailerpark-Ghetto ihr Dasein fristen, feiert sich die gesellschaftliche Elite als Gutmenschen. Kann politische Kunst die Welt verändern? Oder zementiert sie nicht eher die herrschenden Verhältnisse? Die umstrittene Mozart-Interpretation des Festwochen-Intendanten ist eine Kritik am bequemen Engagement und zugleich eine Hommage an die Menschen Wiens.